تجارت با نام بلند حافظ

هم در این کتاب یا به قول نویسنده ی فاضل و اندیشمند و واقع بینش؛ کتابچه می خوانیم "... حافظ شناسان محترم ادعا می کنند که قصدشان بالا بردن شان و عزَت حافظ و لذَت غزل هایش است, این
ادَعا بی ربط است چون کسب حیثیت برای حافظ تحصیل حاصل است و غزل هایش تا دلتان بخواهد لذیذ بود و هست, آدم خوراکی را می خورد و از مزه ی مطبوعش لذَت می برد, وصف مصالح خوراک و
کیفیت طبخ آن مزه اش را زیاد نمی کند. شـنیدم سال ها پیش یک نفر هلندی از شـرکت فیلیپس در خانه ی یک ایرانی به مهمانی رفتـه بود و از خورش فسنجان بسـیار توصیف کرده بود, در آن مهمانی
آقایی که زبان خوب می دانسـت به بلبل زبانی افتاد که این خورش را از گردوی کوبیـده و ادویَه ی مختلف و ربَ انار در سـاعت های زود صبح بار می کنند و با هر گوشـتی می تـوان پخت امَا گوشت مرغ
ارجح است و اگر قره قاول و دُرَاج باشد چه بهتر و مطلوب تر از همه ی گوشت ها گوشت اردک است, توصیفات مرد ایرانی که تمام شد مرد هلندی فقط گفت مزه اش رفت و سـکوت کرد. در جایش می
نویسم که کالبد شکافی غزل های حافظ با تحریر افراد ناشی که فاقد ذوق و حال شاعرانند از لذَت غزل ها می کاهد و سبب خفَت حافظ مظلوم می گردد ... "
حسد چه می بری ای سُست نظم بر حافظ
قبـول خاطر و لطف سـخن, خدا داد است